#เลี้ยงลูกหน้าที่ใคร
ถ้าถามว่าคุณพ่อหรือคุณแม่ควรเป็นผู้มีหน้าที่เลี้ยงลูก ทุกคนน่าจะตอบเหมือนกันว่าก็ทั้งพ่อและแม่นั่นแหละ ต้องช่วยกันเลี้ยง อย่างไรก็ตาม ผมเคยได้ยินคุณแม่บางท่านพูดทีเล่นทีจริง ยิ้มๆ ว่า “คุณแม่เลี้ยง ส่วนคุณพ่อช่วยเล่น” คุ้นๆ ไหมครับ 🙂
ผมพยายามช่วยคุณแม่เลี้ยงปัญญ์เต็มที่นะครับ แต่ขอยอมรับเลยว่าสิ่งที่ผมทำเทียบกับคุณแม่ไม่ได้เลย ทั้งในแง่ปริมาณเวลาที่ให้ ความทุ่มเทและการเอาใจใส่ในรายละเอียดต่างๆ
ผมรู้สึกว่าหลังแต่งงาน แฟนผมแปลงร่างเป็นภรรยา น่ารักกว่าเดิม และเมื่อมีลูก เธอแปลงร่างอีกครั้งเป็นคุณแม่ ทำอะไรได้อีกมากมายหลายอย่าง น่าทึ่งมากครับ
ผมเคยเสนอให้คุณแม่แยกไปนอนต่างหากตอนกลางคืนจะได้พักผ่อนบ้าง แต่คุณแม่ยังคงอยากนอนใกล้ๆ ลูกมากกว่า จะได้ดูแลได้ทันท่วงทีและเต็มที่ และอันที่จริง ลูกเรายังไม่ยอมหย่านมแม่ เวลาตื่นกลางดึกผมคนเดียวก็ปลอบด้วยนมขวดไม่ได้อยู่ดี ได้แต่มองคุณแม่ปลอบลูกตาปริบๆ คอยส่งกำลังใจให้ หลายๆ ครั้งพอปัญญ์เงียบเสียงได้เร็วผมแทบไม่รู้สึกตัวตื่นเลยด้วยซ้ำ…
ยิ่งคุณแม่ไม่เคยตัดพ้อหรือบ่นอะไรกับผมเลย ผมยิ่งรู้สึกว่าตัวเองไม่ได้ช่วยเลี้ยงลูกมากเท่าที่ควร รู้สึกไม่สบายใจเลยครับ พอผมคุยกับคุณแม่ เธอตอบว่า สำหรับเธอแล้ว การเลี้ยงลูก ดูแลลูกในเรื่องต่างๆ ไม่ควรกำหนดเป็นหน้าที่ของคุณพ่อหรือคุณแม่เพียงคนใดคนหนึ่ง ขณะเดียวกัน ก็ไม่จำเป็นว่าทั้งสองคนต้องสามารถทำแทนกันได้ทุกเรื่อง และไม่จำเป็นด้วยว่าทั้งคู่ต้องให้เวลาในการเลี้ยงลูกเท่าๆ กัน ที่สำคัญคือทั้งสองคนควรต้องมีส่วนร่วมในการเลี้ยงลูก
คุณแม่ยังบอกว่า ถึงคุณพ่อจะมีเวลาแค่เล่านิทานให้ลูกฟังแค่ 10-20 นาทีต่อวัน ถ้าลูกไม่ได้รู้สึกว่าขาดพ่อ รู้สึกว่าคุณพ่อยังอยู่ใกล้ๆ ก็เรียกว่าเป็นคุณพ่อที่สมบูรณ์แบบได้ ซึ้ง :’-)
ฟังแล้วรู้สึกว่าคุณพ่อโชคดี ปันปันเองก็โชคดี ที่มีคุณแม่น่ารักอย่างนี้นะครับ กว่าจะเลี้ยงปัญญ์จนโต ทางข้างหน้ายังอีกไกล แต่มีคุณแม่คนนี้ร่วมทางไปด้วย คุณพ่อไม่กลัวเลยครับ
คุณพ่อจะเป็นคุณพ่อที่ดีขึ้นนะครับ พอปัญญ์หย่านมแล้วกลางคืนคุณพ่อคงช่วยได้มากขึ้น ยิ่งพอเริ่มขี่จักรยานได้ เตะบอลได้ ทำกิจกรรมประสาพ่อลูก คงสนุกเนอะ 🙂
#เลี้ยงลูกให้ถูกใจ
