The tale of one-hundred-storey tower

The Tale of One-Hundred-Storey Tower

นิทานบ้านร้อยชั้น น้าของลูกชายอุตส่าห์ซื้อหานิทานยอดฮิตแต่งโดยนักเขียนชาวญี่ปุ่นมาฝากลูกชาย เนื้อเรื่องจินตนาการสร้างสรรค์ดี ลูกขอให้อ่านให้ฟังก่อนนอนซ้ำๆ แทบทุกคืน จนเราอดประหลาดใจไม่ได้ว่า ไม่เบื่อบ้างหรือ ถึงเนื้อเรื่องจะน่าสนใจดี แต่เรารู้สึกว่าก็ไม่ได้น่าตื่นเต้นอะไร ทำให้ได้คิดว่าความสนใจ ความรู้สึกนึกคิดของเด็ก กับนิทานเรื่องนี้ คงไม่เหมือนกับเราผู้ใหญ่ เขาคงมีจินตนาการคิดไปต่างๆ มากมายกับนิทานเรื่องนี้ ไอน์สไตน์กล่าวไว้ว่า “ถ้าอยากให้ลูกคุณฉลาด ให้อ่านเทพนิยายให้เขาฟัง และถ้าอยากให้เขาฉลาดยิ่งขึ้น ให้อ่านเทพนิยายให้ฟังมากขึ้น” ก็ไม่รู้ว่านิยายเรื่องนี้จัดเป็นเทพนิยายไหม เราเองก็ไม่ได้เน้นว่าอยากให้ลูกชายฉลาดหรืออะไร แค่เห็นเขามีความสุข ชอบฟังเรื่องนี้ ก็พอใจละ ล่าสุด เขาเปิดนิทานเรื่องนี้เล่าเป็นนิทานให้เราฟังทีละหน้าๆ เล่าเป็นตุเป็นตะ เราฟังเข้าใจบ้าง ไม่เข้าใจบ้าง ได้แต่เออออห่อหมกไปกับเขา สนุกดีนะ แนะนำครับ นิทานเรื่องนี้ อยากให้ลองซื้อหามาอ่านให้ลูกฟังดู แล้วเขาอินกับเรื่องนี้ไหม มาแชร์ให้กันฟังบ้างนะครับ Our son’s aunt got him the Thai translation of the famous Japanese-authored ‘Tale Read more…

"I don't love you anymore!"

What to do when your children say they don’t love you anymore?

ทำอย่างไรดี เมื่อลูกบอกว่าเขาไม่รักคุณอีกต่อไปแล้ว ของบ้านเราทำแบบนี้ (อันนี้เน้นถึงวัยเด็กเล็กไม่เกินห้าขวบ ที่โดยมากพูดแบบนี้ ก็เพราะโกรธหรือไม่ได้อย่างใจ)Here’s what we do (note that this is for 4-5 years old children who typically say this when they are upset or don’t get their ways) อันดับแรกเราพ่อแม่ต้องเข้าใจก่อนว่า เขาพูดไปเพราะอารมณ์ ไม่ได้หมายความอย่างนั้นจริงๆ เด็กวัยแค่นี้ คงไม่หมดรักกันง่ายๆ 🙂 เราขอบบอกเขาก่อนเลยว่า โอเค รับทราบ แต่เสริมด้วยว่า “แต่ไม่ว่าลูกจะรักคุณพ่อคุณแม่หรือไม่ เรารักลูกเสมอนะจ๊ะ” ถามเขาเลยว่า ที่พูดแบบนี้ เป็นเพราะลูกโกรธ หรือไม่พอใจบางอย่างที่คุณพ่อคุณแม่ทำใช่ไหม จากนั้นก็ขึ้นอยู่กับว่าเขาโกรธมากแค่ไหน เลือกที่จะแง่งอนต่อไป หรือบางครั้งก็จะยอมรับโดยดี Read more…

Yes I Can

Some say we learn by doing. I agree. In this case our 4-year-old son learned about the mountain, different types of grasses and plants, snails, insects, to how to walk up steep hills with a walking sticks, and much more. I like it that he learned that there is so Read more…

Whose job is parenting

Whose Job Is Parenting?

#เลี้ยงลูกหน้าที่ใครถ้าถามว่าคุณพ่อหรือคุณแม่ควรเป็นผู้มีหน้าที่เลี้ยงลูก ทุกคนน่าจะตอบเหมือนกันว่าก็ทั้งพ่อและแม่นั่นแหละ ต้องช่วยกันเลี้ยง อย่างไรก็ตาม ผมเคยได้ยินคุณแม่บางท่านพูดทีเล่นทีจริง ยิ้มๆ ว่า “คุณแม่เลี้ยง ส่วนคุณพ่อช่วยเล่น” คุ้นๆ ไหมครับ 🙂 ผมพยายามช่วยคุณแม่เลี้ยงปัญญ์เต็มที่นะครับ แต่ขอยอมรับเลยว่าสิ่งที่ผมทำเทียบกับคุณแม่ไม่ได้เลย ทั้งในแง่ปริมาณเวลาที่ให้ ความทุ่มเทและการเอาใจใส่ในรายละเอียดต่างๆ ผมรู้สึกว่าหลังแต่งงาน แฟนผมแปลงร่างเป็นภรรยา น่ารักกว่าเดิม และเมื่อมีลูก เธอแปลงร่างอีกครั้งเป็นคุณแม่ ทำอะไรได้อีกมากมายหลายอย่าง น่าทึ่งมากครับ ผมเคยเสนอให้คุณแม่แยกไปนอนต่างหากตอนกลางคืนจะได้พักผ่อนบ้าง แต่คุณแม่ยังคงอยากนอนใกล้ๆ ลูกมากกว่า จะได้ดูแลได้ทันท่วงทีและเต็มที่ และอันที่จริง ลูกเรายังไม่ยอมหย่านมแม่ เวลาตื่นกลางดึกผมคนเดียวก็ปลอบด้วยนมขวดไม่ได้อยู่ดี ได้แต่มองคุณแม่ปลอบลูกตาปริบๆ คอยส่งกำลังใจให้ หลายๆ ครั้งพอปัญญ์เงียบเสียงได้เร็วผมแทบไม่รู้สึกตัวตื่นเลยด้วยซ้ำ… ยิ่งคุณแม่ไม่เคยตัดพ้อหรือบ่นอะไรกับผมเลย ผมยิ่งรู้สึกว่าตัวเองไม่ได้ช่วยเลี้ยงลูกมากเท่าที่ควร รู้สึกไม่สบายใจเลยครับ พอผมคุยกับคุณแม่ เธอตอบว่า สำหรับเธอแล้ว การเลี้ยงลูก ดูแลลูกในเรื่องต่างๆ ไม่ควรกำหนดเป็นหน้าที่ของคุณพ่อหรือคุณแม่เพียงคนใดคนหนึ่ง ขณะเดียวกัน ก็ไม่จำเป็นว่าทั้งสองคนต้องสามารถทำแทนกันได้ทุกเรื่อง และไม่จำเป็นด้วยว่าทั้งคู่ต้องให้เวลาในการเลี้ยงลูกเท่าๆ กัน ที่สำคัญคือทั้งสองคนควรต้องมีส่วนร่วมในการเลี้ยงลูก คุณแม่ยังบอกว่า ถึงคุณพ่อจะมีเวลาแค่เล่านิทานให้ลูกฟังแค่ 10-20 Read more…

Please can you wait :-)

Wait!

“Do you know what is wait?” เสียงคุณพ่อคนนึงพูดกับลูกชายวัย 3-4 ขวบที่หน้าทางเข้าร้านอาหาร ผมนั่งอยู่ในร้านกำลังรอเช็คบิล เข้าใจว่าคุณพ่อคงกำลังสอนให้ลูกรู้จักการรอคอย ด้วยน้ำเสียงใจเย็นและสีหน้าสีตาตั้งอกตั้งใจ ทำให้เกิดนึกถึงลูกตัวเองขึ้นมาเลย จำได้ว่าตอนที่ตั้งชื่อเพจว่า ‘เลี้ยงลูกให้ถูกใจ’ ความคิดหลักคือบอกตัวเองว่าตั้งใจจะเลี้ยงลูกแบบสบายๆ ด้วยวิธีการไม่เคร่งครัด วิธีที่เราพ่อแม่ถูกใจ ให้เขาโตขึ้นเป็นเด็กที่ใครๆ ก็รัก ใครๆ ก็ถูกใจ แต่จำไม่ได้เสียแล้วว่า ได้คิดได้ตั้งใจไว้ไหม ว่าจะพยายามให้ลูก รู้สึกถูกใจวิธีที่เราเลี้ยงเขาด้วยหรือเปล่า ทั้งผมและแฟนเลี้ยงลูกแบบค่อนข้างสบายๆ อะไรปล่อยได้ปล่อย ไม่มีกติกาเคร่งครัด ถึงกระนั้นมาคิดๆ ดูแล้ว เรามีเงื่อนไขอยู่เล็กๆ น้อยๆ กับเขาเสมอ “ถ้าอยากดื่มน้ำหวานต่อ ต้องทานข้าวให้หมดก่อน”“ถ้าอยากจะออกไปเล่น ต้องอาบน้ำก่อน” ผมคิดว่าเป็นการเริ่มฝึกให้เขารู้จักมีวินัย รู้จักยับยั้งชั่งใจ อดเปรี้ยวไว้กินหวาน ฯลฯ คำถามว่า รู้จักการรอคอยไหม ทำให้ผมสะดุดคิดถ้าผมเป็นเด็ก ผมอาจจะอยากถามคุณพ่อกลับ ว่าแล้วคุณพ่อรู้จักการรอคอยไหม ให้ผมโตกว่านี้อีกสักขวบสองขวบ ค่อยสอนเรื่องนี้ได้ไหม ประเด็นไม่ได้อยู่ที่ว่าเราควรสอนเรื่องการรอคอยเมื่ออายุเท่าไร (คิดว่าถ้าเสิร์ชหาข้อมูลทางอินเตอร์เนท Read more…